Wieczorne przytulanie sprzyja rozmowom.
– Mamo, a ja umarnę?
– Tak.
– A ty umarniesz?
– Tak, umarnę. Tfu, umrę. Każdy, kto się urodził, kiedyś umrze.
– A dziewczyny mają gorzej.
– Dlaczego?
– Bo jak urodzą, to może je dzidzia w piersinę ugryźć.
– Ha, ha, ha! Dobre. A chłopaków może ugryźć w palec.
– Taaak.
– A myślisz, że pod jakimś innym względem chłopaki albo dziewczyny mają lepiej?
– Nie, raczej nie.
Taaa, skąd ja to znam? "Mamo, czy ja umarnę? Ja nie chcę, żeby tyś umarnęła!". Chociaż teraz już temat na tyle jest oswojony, że już przy nim nie ma płaczu. Ale przy każdej rozmowie o chorobie albo starości jest pytanie, czy ktoś, o kim mowa, umarł.
OdpowiedzUsuń