Krasnalek

Milu chodziła w żółtej koszulce i różowych spodenkach, na nogach miała klapki Taty. Dreptała tak i przydreptała w końcu do mnie:
– Kto ty jesteś?
– Krasnoludek.
– A jak masz na imię krasnoludku?
– Krasnałek.
– Witaj Krasnałku. A skąd ty jesteś? Z lasu czy z łąki?
– Z lasu nie. Z łąki.
– A gdzie masz swoje mieszkanko? Pod kwiatkiem jakimś?
– Tak.
– A pod jakim?
– Pod łóżyczką.
– To pewnie masz bardzo pachnące mieszkanko. A co ty jesz Krasnałku?
– Sianko.
– No proszę. A grzyby i jagody też?
– Tak.
– A mleczko pijesz?
– Tak.
– To miło. A zaśpiewasz mi krasnalą piosenkę?
– Hmm. Tak! My jesteśmy krasnoludki!